چگونه ویتامین دی بهتری از خورشید دریافت کنیم
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۰۸۱۸
کمبود ویتامین D باعث مشکلات مزمن سلامتی و افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی می شود. برخی از کارشناسان معتقدند ترس ما از بیرون رفتن بدون استفاده از ضد آفتاب باعث کاهش سطح ویتامین D می شود.
به گزارش مشرق، هنگامی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) موجود در نور خورشید قرار می گیرد، ترکیب ۷-دهیدروکلسترول موجود در پوست در اشعه غوطه ور شده و آنها را به پیش ویتامین D۳ تبدیل می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بدن توانایی قابل توجهی برای تولید مقدار زیادی ویتامین D۳ دارد. طبق تحقیقات، اشعه UVB بهترین ماده برای تولید این ماده ضروری در بدن است.
عوامل زیادی در توانایی ما برای جذب پرتوهای UVB و ساخت ویتامین D نقش دارند. رنگدانههای پوست، فصل، استفاده از کرم ضد آفتاب، زمان روز، لباس، ارتفاع و عرض جغرافیایی بر جذب پوست از اشعههای خورشید تأثیر میگذارند.
در میان سایر عوامل محیطی مانند ارتفاع و پوشش ابر، عرض جغرافیایی به طور جدی بر سطح ویتامین D تأثیر می گذارد. فاصله از خط استوا که به عنوان عرض جغرافیایی شناخته می شود، تعداد پرتوهای خورشیدی را که در طول سال به یک مکان نفوذ می کنند، مشخص می کند.
طبق مطالعهای که در Dermato-Endocrinology منتشر شده است، بیشتر اشعههای UVB در لایه اوزون جذب میشوند و حتی در تابستان که خورشید ظهر مستقیماً بالای سر است، تنها ۱ درصد به سطح زمین نفوذ میکند.
با حرکت خورشید به سمت یا دور شدن از ظهر، زاویه آن نسبت به زمین تغییر می کند که به این زاویه اوج خورشیدی می گویند. زاویه در اوایل صبح و اواخر بعد از ظهر افزایش می یابد. همچنین در عرض های جغرافیایی بالاتر، به ویژه در زمستان، به دلیل کج شدن زمین افزایش می یابد.
در عرض های جغرافیایی بالا و زیر ۳۳ درجه، اشعه UVB حتی کمتری از طریق لایه ازن نفوذ می کند، که توانایی بدن برای جذب و ساخت ویتامین D۳ را کاهش می دهد. برای مرجع، شمال آفریقا و جنوب ایالات متحده در شمال خط استوا در عرض جغرافیایی ۳۳ درجه قرار دارند. جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی در ۳۳ درجه عرض جغرافیایی جنوب خط استوا قرار دارند.
افرادی که در شمال و جنوب عرض جغرافیایی ۳۳ درجه زندگی می کنند، معمولاً به مدت شش ماه از سال به اندازه کافی اشعه UVB برای تولید ویتامین D۳ دریافت نمی کنند، مانند افرادی که در برگن، نروژ، یا ادمونتون، کانادا، و آرژانتین زندگی می کنند. برای اکثر مردم بوستون در عرض جغرافیایی ۴۲ درجه تقریبا غیرممکن است که ویتامین D۳ را از نوامبر تا فوریه تولید کنند.
یک مطالعه نشان می دهد که کاهش قابل توجهی در سطح ویتامین D از اوت تا فوریه برای ساکنان اوماها، نبراسکا نشان می دهد. علاوه بر این، مؤسسه اشاره کرد که مطالعه دیگری روی بزرگسالان ۲۵ تا ۷۰ ساله ساکن استونی نشان داد که ۷۳ درصد از جمعیت در فصل زمستان سطح ویتامین D کافی ندارند. در مقایسه، تنها ۲۹ درصد در طول تابستان ناکافی بودند.
این بررسی نتیجه میگیرد که اکثر افرادی که در عرض جغرافیایی بالای ۳۳ درجه و زیر ۳۳ درجه زندگی میکنند، تقریباً یک سوم افزایش سطح ویتامین D۳ خود را هنگام حرکت از زمستان به تابستان تجربه میکنند.
با این حال محققان اشاره کردند افرادی که در عرضهای جغرافیایی شمالی و جنوبی بسیار بالاتر زندگی میکنند، جایی که خورشید برای ساعتهای زیادی میتابد، ممکن است از بهار تا پاییز به اندازه کافی نور خورشید دریافت کنند تا ویتامین D۳ کافی را در طول زمستان ذخیره کنند. از آنجایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، در کبد و بافت چربی ذخیره می شود و در صورت نیاز آزاد می شود.
پرتوهای UVB بیشتری در ارتفاعات بالاتر به جو نفوذ می کنند، که به وضوح در مطالعات از زمین های پست هند تا هیمالیا نشان داده شده است. این ممکن است هم آسیب نور خورشید و هم سطح ویتامین D را افزایش دهد. با این حال، مطالعات نشان می دهد بسیاری از افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند به طور شگفت انگیزی کمبود ویتامین D دارند. این کمبود رایج ممکن است به دلیل دماهای سردتر در ارتفاعات باشد.
منبع: سیناپرس
منبع: مشرق
کلیدواژه: اعتراضات فرانسه قیمت ویتامین D ویتامین سلامت اخبار سلامتی خورشید خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت عرض جغرافیایی زندگی می کنند سطح ویتامین D ویتامین D۳ ۳۳ درجه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۰۸۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنبالهداری که هنوز نیامده سر و صدا به پا کرد
ستارهشناسان به تازگی دنبالهداری را کشف کردهاند که وقتی سال آینده در آسمان نمایان شود میتواند از بسیاری از ستارهها درخشانتر باشد.
به گزارش ایسنا، اخترشناسان دنبالهدار جدیدی را کشف کردهاند که پتانسیل آن را دارد که خبر مهم سال آینده باشد. اگرچه این دنبالهدار که C/۲۰۲۳ A ۳ یا «سوچینشان-اطلس» (Tsuchinshan–ATLAS) نامیده میشود هنوز بیش از ۱۸ ماه تا نزدیکترین فاصلهاش به زمین و خورشید باقی مانده است، اما در حال حاضر در رسانههای اجتماعی سر و صدا به پا کرده است و مقالات خوشبینانهای درباره اینکه چگونه میتواند منظرهای تماشایی ایجاد کند نوشته شده است.
معرفی دنبالهدار سوچینشان-اطلس
هر ساله، چند ده دنبالهدار جدید کشف میشود. دنبالهدارها گلولههای برفی هستند که در مسیرهای بسیار طولانی به دور خورشید حرکت میکنند. اکثریت قریب به اتفاق آنها آنقدر ضعیف هستند که با چشم غیر مسلح نمیتوان آنها را مشاهده کرد. اما شاید یک دنبالهدار در سال آینده به لبه دید با چشم غیر مسلح نزدیک شود.
گاهی اوقات، یک دنبالهدار بسیار درخشان از راه میرسد. از آنجا که دنباله دارها اجرامی با زیبایی زودگذر و گذرا هستند، کشف یک دنبالهدار درخشان همیشه هیجانانگیز است.
دنبالهدار سوچینشان-اطلس مطمئنا یک گزینه مناسب است. این دنبالهدار که بهطور مستقل توسط ستارهشناسان رصدخانه کوه بنفش در چین و سامانه آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک کشف شد، در حال حاضر بین مدار مشتری و زحل، در فاصله یک میلیارد کیلومتری زمین قرار دارد و به سمت داخل در حال حرکت است و در مداری حرکت میکند که در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۴ آن را به فاصله ۵۹ میلیون کیلومتری از خورشید میرساند.
این حقیقت که این دنبالهدار در حالی که بسیار دور است پیدا شده، بخشی از دلیل هیجان ستارهشناسان است. اگرچه در حال حاضر نور آن بیش از حد ضعیف است که با چشم غیر مسلح بتوان دید، اما برای جرمی بسیار دور از خورشید درخشان است؛ و مشاهدات نشان میدهد که مداری را دنبال میکند که میتواند به آن اجازه دهد واقعا تماشایی شود.
دستور العملی برای عظمت دنبالهداروقتی دنبالهدارها به خورشید نزدیکتر میشوند، گرم میشوند و یخهای سطح آنها بخار میشود. این گاز که از سطح دنبالهدار فوران میکند، گرد و غبار را با خود حمل میکند و هسته را در ابری غولپیکر از گاز و غبار که گیسو نامیده میشود، میپوشاند و سپس توسط باد خورشیدی، گیسو از خورشید دور میشود و در نتیجه یک دُم مستقیما به سمت خورشید قرار میگیرد.
هر چه یک دنباله دار به خورشید نزدیکتر شود، سطح آن داغتر و فعالتر میشود. از نظر تاریخی، اکثریت درخشانترین و دیدنیترین دنبالهدارها مدارهایی را دنبال کردهاند که آنها را به خورشید نزدیکتر از مدار زمین کرده است.
به نظر میرسد که این دنبالهدار هسته بزرگی دارد که آن را درخشانتر میکند و به اندازه کافی روشن است که بتوان آن را تا این اندازه دور از خورشید کشف کرد. قرار است یک برخورد بسیار نزدیک با ستاره ما داشته باشد و سپس تقریبا مستقیم از بین زمین و خورشید عبور کند و تنها دو هفته پس از حضیض یعنی نزدیکترین حالتش به خورشید به فاصله ۷۰ میلیون کیلومتری از ما برسد. هر چه یک دنبالهدار به زمین نزدیکتر شود، برای ما درخشانتر خواهد بود.
نفرین پیشگویی
پیشبینی رفتار دنباله دارهای تازه کشف شده یک بازی خطرناک است. برخی ممکن است دیدنی و جذاب باشند، در حالی که برخی پیشبینیها شکست میخورند.
برای مثال، دنبالهدار کوهوتک در سال ۱۹۷۳ را در نظر بگیرید. این دنبالهدار مانند سوچینشان-اطلس، بهطور غیرمعمولی دور از خورشید کشف شد و در مداری نزدیک به ستاره ما حرکت میکرد. ستاره شناسان به مردم وعده «دنباله دار قرن» را دادند و پیش بینی کردند کوهوتک میتواند به اندازه کافی درخشان شود که در روز روشن دیده شود.
اما کوهوتک همانطور که به سمت خورشید میچرخید، روشن شد، اما آهستهتر از حد انتظار. به جای اینکه در روز روشن قابل مشاهده باشد، فقط به اندازه درخشانترین ستاره آسمان روشن شد و پس از حضیض به سرعت محو شد. اگرچه این هنوز هم نمایش خوبی بود، اما دنباله دار قرن نبود. به دلیل تبلیغات زیاد، بسیاری به کوهوتک لغب یک ناامیدی تماشایی را دادند.
این احتمال وجود دارد که سوچینشان-اطلس، مانند دنباله دار کوهوتک، برای اولین بار به درون منظومه شمسی نزدیک شود. ما هنوز مطمئن نیستیم، اما اگر اینطور باشد، ممکن است کمتر از آنچه پیشبینی میشد تماشایی باشد.
وقتی همه چیز به هم میریزداین میتواند حتی بدتر نیز باشد. دنباله دارها مستعد فاجعه هستند. آنها اغلب تکه تکه میشوند، از هم میپاشند و به طرز شگفت انگیزی متلاشی میشوند. آنهایی که برای اولین بار وارد منظومه شمسی داخلی میشوند، به طور ویژهای شکننده هستند.
برای مثال زمانی که دنبالهدار سوان (SWAN) کشف شد، امیدوارکننده به نظر میرسید و تصور میشد در ماه مه سال ۲۰۲۰ با چشم غیر مسلح دیده شود. اما با نزدیک شدن به خورشید، ناگهان درخشان شد، سپس شروع به محو شدن کرد. در زمانی که باید درخشانترین حالت آن میبود، تماما ناپدید شد و در مقابل چشمان ما از پاشید.
آیا سوچینشان-اطلس ارزش انتظار را دارد؟
ما به طور قطع نمیدانیم که دنبالهدار سوچینشان-اطلس تماشایی خواهد بود یا خیر. ممکن است از هم بپاشد و کمتر روشن شود، یا ممکن است ما را غافلگیر کند؛ و حتی میتواند بیش از حد انتظار روشن شود و یک منظره شگفتانگیز در آسمان صبح در اواخر ماه سپتامبر و اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ ایجاد کند.
اما ما نمیدانیم. ما اولین نکات را در ماههای آینده دریافت خواهیم کرد. با ردیابی نحوه درخشان شدن ستاره دنبالهدار در حین حرکت آن به سمت خورشید، اولین نشانههای خود را در مورد سرنوشت واقعی آن به دست خواهیم آورد و بنابراین فعلا باید منتظر بمانیم.